Ron Buurman (l) en Eduard Besselink vinden het mooi dat De Groene Jager nog toekomst heeft. Foto: Arjen Dieperink

Ron Buurman (l) en Eduard Besselink vinden het mooi dat De Groene Jager nog toekomst heeft. Foto: Arjen Dieperink

Er gloort weer licht voor In De Groene Jager

Algemeen

Barchems etablissement kent lange en rijke historie

Door Arjen Dieperink

BARCHEM - In De Groene Jager kent een rijke geschiedenis. Maar tegenwoordig staat het pand er maar somber bij. De laatste twee uitbaters kijken samen terug, met een knipoog naar de toekomst. Die lijkt er weer rooskleuriger uit te zien, want de eigenaar wil het pand in oude glorie herstellen.

De deuren zijn op slot en binnen brandt geen licht. Toch komt er een teken van leven uit de Groene Jager: een klop op een van de voorramen en het gebaar om naar de hoofdingang te lopen. Oud-uitbater en voormalig kastelein Eduard Besselink doet open. De bar is verlaten en er staat geen enkele tafel, stoel of kruk. Wel nog stickers op de vloer voor de looprichting. En in de hoek enkele nog niet helemaal lege drankkratten. Cola, spa en Duvel.
Bij de bar staat Ron Buurman, voorlopig de laatste uitbater van het etablissement. Met de woorden "Er is hier veel gebeurd", breekt Eduard Besselink de stilte. Ron knikt instemmend bij deze woorden, want In De Groene Jager ademt geschiedenis. Beide heren sommen bijna om beurten de activiteiten op die in het pand hebben plaatsgevonden. Barchkapel, Glanebrug, de Big Barchem Band (die in 1999 werd omgedoopt in het Millennium Jazz Orchestra), Batavierenrace, Jong Gelre, de lijst van evenementen blijkt bijna oneindig groot.

Cavalerie
"Voor mijn vrouw Marietje en mij kwam zelfs het cavalerie muziekkorps naar de zaal om een serenade te brengen. Dat was voor ons 25-jarig huwelijk in 1990", kan Eduard zich nog goed herinneren. Op de vraag hoe dat kon fonkelen Besselinks ogen. "Ach, zo'n tien jaar lang kwam ieder jaar een groep militairen hier in Barchem en omgeving oefenen. Ze sliepen altijd in de zaal. Zo kreeg je een band. Het was een gezellige tijd. Op den duur wist je ieder jaar hoe de oefening zou gaan verlopen en gaf ik de militairen wel eens advies. Tja, dat waren andere tijden", verzucht Besselink.
Zelf was hij vanaf 1984 uitbater en later eigenaar van In De Groene Jager. "Ik heb het pand verkocht aan een vastgoedondernemer in Amsterdam en de inboedel aan Ron Buurman. Daarna ben ik in het horecaonderwijs gegaan. Ik gaf les en nam examens af. Nu ben ik gepensioneerd."
Ron huurde sinds 1997 In De Groene Jager, tot voor kort. Op de vraag waarom hij nu niet meer verder gaat laat de 58-jarige weten: "Mijn vrouw is tien jaar ouder dan ik, en zij vindt het wel dat het genoeg is geweest. Zelf ben ik nog op zoek naar een nieuwe uitdaging."
Het besluit om te stoppen met de Groene Jager dateert niet van gisteren of vandaag, vertelt Buurman. "Het is zo'n tweeënhalf jaar geleden dat wij de knoop hebben doorgehakt en daarna komt het proces langzaam op gang."
Hoe de toekomst van het pand eruit gaat zien weet Ron niet. "De pandeigenaar heeft alle tekeningen en bestek van In De Groene Jager opgevraagd. Hij wil het in oude glorie herstellen. Over hoe het wordt wil hij nog niet veel kwijt. Wel zal de buurt van tevoren schriftelijk worden ingelicht."
Met een goed gevoel kijken Ron en Eduard terug op hun periode in het Barchemse etablissement. Voor hun is het boekje dicht, maar voor de Groene Jager nog lang niet.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant